มนุษย์รับรู้และตระหนักถึงความเป็นสถานที่จากความหมายของพื้นที่ ซึ่งมาจากความทรงจำ เหตุการณ์ หรือจากเครือข่ายความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นรอบตัวไม่ว่าจะเป็นระหว่างมนุษย์ด้วยกันเอง ระหว่างมนุษย์และอมนุษย์ หรือแม้แต่การจ้องมองความสัมพันธ์ของอมนุษย์โดยปราศจากมนุษย์เป็นตัวแสดงก็ตาม หากไร้ซึ่งการตระหนักรู้ผ่านข้อสำคัญข้างต้นแล้ว พื้นที่เหล่านั้นจะกลายเป็นสิ่งที่เรียกว่า อสถานที่ (non-place) หรือพื้นที่ในสภาวะไร้สถานที่ (placelessness) อันนำมาสู่ความรู้สึกแปลกแยกซึ่งกันและกัน
.
.
นิทรรศการ Place of Emptiness นำเสนอภาพภูมิทัศน์ป่าที่เกิดจากการความทรงจำและความรู้สึกของศิลปินที่มีต่อป่า นับตั้งแต่ป่าที่ไร้ความเป็นสถานที่ ไปยังป่าที่ถูกให้ความหมายและตำแหน่งแห่งที่โดยมนุษย์ ไม่ว่าตำแหน่งแห่งที่นั้นจะดำรงอยู่จริงในโลกทางกายภาพหรือไม่ก็ตาม ผลงานชุดนี้ยังเผยให้เห็นถึงความรู้สึกแปลกแยกระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติและวิธีที่มนุษย์ใช้ต่อรอง ดูแล และควบคุมธรรมชาติเสมอมา